diz çöküp divan önünde
yazıyorum masa da yok
söz döküp havan çanında
çözüyorum tasa da yok
dağlar başı duman kaplı
ağa kişi saman çöplü
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta