Yok Şiiri - İlker Gezer

Eser,güz yeri gibi,
Çeker yapraklarını sonbahar.
Bir veda akşamı okunur yüzlerimizden,
İncilir ellerimiz,gözlerimiz kadar.

Arkasından bakılmaz her ayrılığın,
Belki,tutuşur düşlerimiz
Bir yoksulluğun ardından
Bir hünermiş gibi ağlarız.

Duruluruz sonra,
Susmaya çalışır gözlerimiz,
Sessizce kapanırız içimize,
Savrulurcasına içimizden,sözlerimiz.

Günlerimi sor bana
Nasıl geçtiklerini sor
Yokluğunda ne varsa sor
Senin hayâlinden başka.