penceremden sokakları izliyorum,sokak lambalarıyla aydınlanan.buğu pencerede değil parmaklarımın ucunda,değdiği yere akılalmaz harfler bırakıyor üstelik.bazen aydınlanmıyor bu yazılar,bir cümleyle gözlerimizi alacak bir aydınlığa yol açması beklenen bu havalar
bir türlü düzelmiyor bu aralar.
ara sıra nerden geldiği belli olmayan umutlar düşüyor saçlarıma.en olmaz dolanlara güveniyor insan,
beklememesi gerektiği halde bir mucize bekliyor.
saatlerce.günlerce...bazen senelere bölünüyor bu saliseler,bu asırlar an sürüyor.
yüzün düşüyor hüzünbaz zeminlere,bu ayak sesleri bu gölgeler
gitmek bilmiyor bakışlarımın ekseninden.
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta