Kalabalık bir şehirde yapayalnızım.
Elimi uzatıyorum, tutanım yok.
Korkuyorum, sarılanım yok.
Ağlamaktan yaşlarım yüzümde kuruyor, silenim yok.
Sesleniyorum karanlıklara, duyanım yok.
Bir ses duyuyorum; o da yankım.
Anladım ki yanımda benden başkası yok!
Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Devamını Oku
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,




bİR SESKİ O SESE KULAKLAR SAĞIR,
nİSSEDİP DUYMANIN BEDELİ AĞIR.
NİCE FERYAT ETTİM DUYAN OLMADI
hASRET ATEŞİYLE YANDI BU BAĞIR
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta