Kalabalık bir şehirde yapayalnızım.
Elimi uzatıyorum, tutanım yok.
Korkuyorum, sarılanım yok.
Ağlamaktan yaşlarım yüzümde kuruyor, silenim yok.
Sesleniyorum karanlıklara, duyanım yok.
Bir ses duyuyorum; o da yankım.
Anladım ki yanımda benden başkası yok!
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
bİR SESKİ O SESE KULAKLAR SAĞIR,
nİSSEDİP DUYMANIN BEDELİ AĞIR.
NİCE FERYAT ETTİM DUYAN OLMADI
hASRET ATEŞİYLE YANDI BU BAĞIR
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta