*Yok Şiiri - Hüseyin Sönmez

Bir tarafta,
Aslan kediye dönmüş.
Diğer tarafa,
Durmadan bağıran insanlar dolmuş.
Meydanlarda,radyoda,televizyonda,
Ne işe yarıyor bilmem ki
Elimdeki şu kumanda.
Anlayan yok...

Karanlıkta yol bulmaya çalışanlar,
Sızlayan,kuruyan,çatlayan dudaklar,
İçi içine çökmüş yanaklar,
Ellerinde,
Boş tas,tencere ve çanaklar,
Gören yok...

Keseler doluyor bir şekilde,
Belki bir günde,
Belki bir gecede,
Kadehler ellerinde,
Şarkılar dillerinde,
Sarmaş,dolaş.
Eşitlik yok...

Durulur mu bilmem bu deniz,
Gemileri durdurmadan,
Dalgaları kırmadan,
Yaşanır mı böyle hayat,
Hiç hesap sormadan.
Yaşamak yok...