Yok Şiiri - Şair Ö_yk_ü

Soğuk bir gecenin sessizliğinde izliyorum dünyayı
Orhan Veli İstanbul'u dinliyor; gözleri kapalı.
Bir kadının suya değiyor ayakları
Behramoğlu,sımsıkı sarılıyor dostuna;
Yaşadıklarından öğrendiği şeylerle.
Özdemir Asaf'ın aşık yalvarmaları inletiyor sokakları,
Son bir kez bağırıyor; ' gitme lavinia' diye
Kimse anlamıyor Veli'yi,
Belki de anlatamıyor aşkını...
ve ben, bir fincan kahveyle hayatımı ısıtıyorum...