Yok! Şiiri - Enes Ateş

Ömür;
kahbe bir rüzgarın yavuklusu şimdi.

Hislerimin ayrılığı yadsıyan noktasında,
en masum gözyaşlarımı damıtan,
sen,
yağmurlar kırkikindi!

Anlamaz bir yiğit vurulduğunu,
yuvası bozulmadan bilmez
baykuş, kahrolduğunu...

Bildim, bu kurşunun dilimin ucunda bir tutam şiir,
bu bozgunun yüreğimde bir dirhem zehir,
ve şehrin,
ellerimde olduğunu alabora...!

Sen, ey acılı ruhumu kanatan;
-Alıştım yağmura...!

Ey beni kusurumla kucaklayan Hiç!
Lambaların yanmadığını öğreniyorum.
İçimde ıslak yağmurlar,
Fakat o, en belalı bakışla,

YOK...!