-Dursun Elmas'a sevgiyle-
Bizim sehmimize suskunluk düşmüş,
El vurur yareme, ben âh diyemem!
Eli boş ver, bağrım can vurup deşmiş!
Kan kusar; 'Vurmayın günâh' diyemem!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
