Yitmek Şiiri - Akif Turan

Geceler değil beni yoran,
Her sabah biraz daha kaybolan,
Benden içeri bir ben var, benden konuşan.

Hiçbir şey olmadı belki,
Ama içimde bir boşluk var,
Doldurulamayan, derin,
Cehennemi içindeki sessizliği.

Dil sustu, kelimeler öldü;
Gözler kuru, ağlamayı unuttu.
Bir ölüm uğultusu gibi,
Nefes değildi artık bu.

Yaşıyor sandılar beni,
Oysa çoktan bitmişim.
Yitmek buysa eğer,
Ben çoktan tükenmişim.