Hiç terk etmeyen,
salkım saçak,
üzüm zamanlara dağıtılmış bir sevginin izleri bu.
Şimdi,
tökezlemiş bir dil altı öfkenin,
yorgun,
kaçamak solukları tıkanıp kalan boğazımda.
Nereme dokunsan,
mora çalan sevme arsızı bir sızı.
Hangi söz yumağına sığınmaya kalksam,
karşımda toz konduramadığım bir sevda.
Değdi mi şu vara yoğa harcadığın savruk suskunluğa,
ben yitiyorum.
Kayıt Tarihi : 10.10.2017 23:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!