Gittim
Kaldı
Gitseydi
Kalmazdım
Doğubayazıt 22/12/1989 00:30 (Geçmişin defterinden)
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Hayata dair bir not olmuş
Belli ki bir çok insanın başına gelebilecek bir şey.
..saygılarımla.
Terk edilmek atlatması oldukça zor bir duygudur. Hele ki sizi terk eden kişi, aileniz gibi gördüğünüz tek kişiyse. Nerede terk edildiyseniz oracıkta kalırsınız. Zaman hiç değişmez. Sizi terk edeni beklersiniz ama o artık geri gelmez. Bu bekleyiş bir ömürdür eğer duygular gerçekse, bazen kalp öyle yalnızlaşır ki kapılarını açar ilk gelene. Ama beklenen hiç gelmez.
Gelse de sizin için değil sizde kalan hatırları da sizden söküp almak için geri gelir bazen.
Kalan her zaman gidenlerden bir nebze de olsa daha çok sever. Ama giden içinde zordur gitmek. Bir kişiyi çiğneyip geçmek, bir kalbi harcamak zordur. Anıları onun yanında bırakıp gitmek boğazda koca bir yumru gibi kalır. Arkada kalana uzaktan bakmak ve terk etmek zordur. İlk gözyaşını terk eden döker belki ama kalan ömür boyu kaldığı yerde içten içten göz yaşı döker. Sözleriniz okuduğumda zihnimde bu düşünceler uyandı. Kısa ve öz yazmış olduğunuz bu yazı her insanda farklı bir zihin yansımasına sebep olacak türden. Kimi yazdığınızda ailesinden bir bireyi görebilir, kimi sevdiği bir dostunu hatırlar, kimi geride kalan canı kadar kıymetli sevdiğini hatırlar. Tıpkı ben gibi. Bir kalan olarak, onun yalnızca benle kalmasını isterdim. Ne o gitsin ne ben gideyim isterdim. Keşle tanıştığımız noktada kalsak. Keşke zamanı orada durdurabilse insan. İsterdim gerçekten çok isterdim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta