Yitirmekmiş Şiiri - Yiğit Afşin

ışıksız kaldım...

Yıldızlar,
Yıldızlar yitiriyorum gözlerinde...
Uzatıyorum elimi,
Tutamıyorum!
Tutamıyorum ölümüne...

Akşamlanıyor yalnızlığım,
Külleniyor yakılası güneşe.
Eskiyiveriyor gölgeler...
Sonra denizlenmiş bir kızıllık;
Büyütüyorum yüreğimi...
Büyütüyorum yüreğimi denize.
Işıtıyorum gözlerimi;
Bir yangın ışıtıyor gözlerimi...
Yıldızlar...yıldızlar yitiriyorum gözlerinde...

Ve sağnaktır,
Öfkedir kuşkanadı ğöğe ağanda,
Ve pür sağnaktır sözlerim.
Günahtır, çıkar çileden, bir ben, bir kendim...
Çöreklenmiş bir gökkuşağı;
Yağmur yüklü gözlerim...
Üşür yoksul sulu sepken;
Üşür örselenmiş hüzünlerim.
Öfkelerim, bir ben, bir kendim...
Yıldızlar...yıldızlar yitiriyorum gözlerinde...