Yitirme umudunu sen.
Seni sevenler dışarıda,
Bin bir dilekle,
Dua ve niyazdalar.
Bunca yılın ardından,
Neler, neler yaşanmadı,
Kimlere kol kanat germedik,
Kimlere can olmadık ki.
Sıra sende,
Mabet gibi kapına geldik,
Yüz sürdük hastanenin duvarlarına,
Açılan her kapının ardında,
Şen sesini duymak istedik.
Bir bakış atıp görmeni diledik.
Sana can olmaya geldik.
Bekle bekle bizi gönülden,
Yitirme umudunu sen.
Kayıt Tarihi : 16.4.2010 09:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
20. Ocak 2009.İzmir Hadi aç gözlerini ve dön aramıza can dostum.Bıkmadık kapılar ardında seni beklemekten, sende vazgeçme yaşamdan... Tatil için gitmişti.Soluksuz kaldı İzmir'in loş ışıksız hastahane odalarında ve sonra aynı son bir avuş topraktı döktüğümüz gözlerine (Leyla Halıcıoğlu'nun anısına)
ruh vermesidir aşka
dostun hem her yazısını okumak
hem de bir şeyi kaçırmamaktı amaç da
bir acı yakarıymış meğer
bana ne günlük telaşlardan
ümitvar etmeli derdim
sabaha erken geldim
yaşama sevinciyle
ilk.. bu mesaj ondandır dedim
bakşa kim mesaj yollar ordan
harita vermişsin orda bulurum seni
bir koşu nefes, bir nefes almadan
ne leylalar severiz
çöllerde ararız izini..
gönlümüzde yaşatırız sevdayı sevgiyi..
layık olmaya and içeriz..insan yapar acılar bizi..
umudunu yitirme sen emi..
TÜM YORUMLAR (1)