Vurulmuşum şah damarımdan
İliklerim söküle söküle
Yaşamanın zamanı değil
Var iken can çekiştirmek...
Kabahat yalanıyor
Görüntünün sis perdesinde
Gerçeklerin dişleri azmış
Bilenen nefretler çekerken kılıçlarını...
İlmik ilmik umutlar
Serpilmişliğin gazabında
Sararan yapraklar gibi kurtuluşu
Alıp götürecek olan o yeller...
Boğulsun kirpiklerim göz yaşlarında
Sebeb olan o his degil mi ki?
İnsan olmanın can damarı
Kahpe darağaçında sallanacağına...
Yitirilmişim gurbet eli bahane
Atsalar da özlemler naralarını
Ben arar iken seni seni seni seni
Sensizliğin kurşun sikiyor bir daha bir daha...
(Berlin,05.10.2012) es
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 6.10.2012 16:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!