Yitirilmiş Uykulardır Ömrüm*

Kaç hafta bilirim
şu döşşeğin üstünde
sağa sola dönüp
kaçan uykularımı
kovaladığımı
daha gün doğmadan
pencerenin önünde
sallayıp güneşi dizlerimde
oyaladığımı

istemem sizin olsun hatıralar anılar
yeter ki bir gece verin uykularımı
gün doğunca odama hayat yeniden başlar
silip süpürür içimde kalan artıklarını

ömrüm kaç gün daha çekcen
bu kapanmaz yarayı
kaç bahar daha dalın yapraksız kalacak
sen çek git alıp yitik uykularımı
unutma ki her batan gün
elbet yeniden doğacak.
ve büyütecek elbet umutlarımı.