Yitirilmiş Dostuma Şiiri - Gurbet Yolları

hayatın alıp götürdüğü gülüm
gözlerindeki ışık söndü bugün
kardeştik,arkadaştık,dosttuk hani
nasıl bitirdin ömrünü zamansız gülüm

artık biraz eksik bir yanım
kocaman bir boşluk oldun içimde
sensizliğe nasıl dayanırız gülüm
açtığın bu büyük yara kapanır mı kalbimizde

keşke diyorum keşke
yıllara ve yollara inat görebilseydim seni
bilebilseydim kardeşim çok acı çektiğini
yollara inat koşmazmıydım sana
kadere inat sarılmazmıydım ellerine
ve doya doya konuşmazmıydım seninle

kırılma be gülüm bana
kırılma bu seni çok seven arkadaşına
biliyorum ki görüşeceğiz seninle
o göçtüğün dünyaya ben de taşındığımda

uzak olsak ta,dağlar ardında kalsak ta
orada olduğunu,mutlu olduğunu düşünmek
mutluluk veriyordu bana
orada olduğunu bilmek hep yetti inan
nereden bilebilirdim ölüm bu kadar yakın,her an

sana yakışmadı gülüm
ben hep seni bıraktığım gibi bileceğim
ve inan arkadaşım,seni hep sevecek ve özleyeceğim

yaşadığımız bir dolu anıyla avunup
seninle dostluk yaşayabildiğime şükredeceğim
iyi ki seni tanıdım,iyi ki hayatımda hep vardın
sen hep benim kalbimde kalacaksın

gittiğin yerde rahat uyu,cennet mekanın olsun
benim canım,benim güzel,benim can arkadaşım,dostum,kardeşim,GÜLCİHAN'IM