Kafatası çatlamış,fikrin çatısı çökmüş;
Basiretin gözünü,irinli yara örtmüş.
Durmadan kaşıyorlar kabuklu yaramızı;
Vurdum duymazlık bizim ağlattı anamızı.
Terimler alt üst oldu,iyi,kötü karıştı;
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Aynen, tümüyle ve eksiksiz ve ayniyetten de aynen öyle efendim. Kelimelerin kavramları öyle değişmiş ki, kargaşadan kimin nereye gittiği belli değil. Adem diyorsun adam çıkıyo, İnsan diyorsun, özür dilerim hayvan çıkıyo, kıyam diyorsun bilmem ne çıkıyo ve anlamlar kimliklerini yitiriyor, ama çok şükür ki birileri bu yitirilenleri toplayıp zengin oluyo. selamlar efendim
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta