Yitirilen Şiiri - Yılmaz Peltek

Olaki yürürüm bir başka aşka yada,yürürüm mavi olmayan bir gülüşe...
Unutmaki tek aşık olduğum sensin aşık olduğum tek...
Karanlıkla süzülüyor içime yıkım dur diyorum,yıkılıyorum...
Uçurumları başucuma koyuyorum sonra okşuyorum saclarını rüzgarda...
Sıcak ılık bir koku sınıyor yüreğime; gitme diyorum gitme düşüyorum...
Sonra Beni soruyorlar bana tanımıyorum diyorum daha hiç karşılaşmadık...
Aynı çizgide bilge susumu dinliyorlar ben sustukça...
Yazık bir çığlığın doğuşu gibi ölüyorlar önce bir bir sonra hepsi...
Sonra bir ucurumlar kalıyor birde yıkımlar...
Verilen herşey borçmuş gibi anlıyor önce bir bir sonra hepsi...
Sonramı bir ben kalıyorum birde yalnızlık uçurumlar yıkımlar,ben ve yalnızlık...
Zorlu bir savaşın unutulmuş cesetleri gibi yatıyoruz yanyana....
Öpüşüyoruz sevişiyoruz da hatta herşey oyunun yasaklarına uygun bir günah oluyor...
Tek umudumuzu göğe gelin ediyoruz telli kanlı düğün işte...
Üşüyor saçlar biliyorum dargınmısın bu baharda mayısa bıraktığım gibimisin...
Hala vurulmuş çocuk gibi büyümemiş yüreğimde hüzün hala kaçıyormusun zamansız gözlerini bırakarak birilerinde...
Hala ellerinden tutup sevgileri dipsiz kuyulara salıyormusun ağlayarak...
Küçücük bir dokunuşla son sevilen Olabiliyormusun...
^^KENDİN KADAR AKLIMDASIN^^
Hala öyle savuruk bir gök hala öyle yurdunu yatağını bulamamış bir mavi ve aşkını şaşırmış bir tanrı çoğalan sızısıyla mutlu bir yara...
Öylemisin mavi gözlü sarı saçlı yoldaşım...
Öyle bıraktığım gibimisin gerçeği yakmada hala ustamısın yoksa çırakmı yanarken yaralı...
saçlarıma dolanan aydınlığımsın somutlaştıramadığım tek imgemsin...
Şiirde anlattıkça eksilen tek anlam hala bıraktığım gibimisin yoksa beni bıraktığın gibimi..
Kaç MEVSİMSİZ KAR düştü topragıma....