Yitirilen Şiiri - Özgür Deniz 2

Bir ay doğdu o ilk gulucukle
Karanlık günler doğurgan bir anaya durdu
Bahar oldu çiçek oldu ağaçta ilk isgin oldu
Âma bir gözdü ışığa hasret düşler
Sonsuz bir aydınlık oldu yürekten bir gulucukte.

Göğsünün ucunda titreyen bir mum ışığı
Yeşeren her bir tohumun hayata merhabasidir.
Düşlerde sürgit giden ve dönülmeze selam duran
Oysa ne mazide kaldı ne de ufukta, tek bir hülya.

Zerre dayanılmaz her bir sancıdan
Paramparça olmuş disler, oysa suskun diller
Yürekte ve kitapta söylenip giden
Herşey yalan oldu şu bedbaht ömrümde.

Geceler aymadi günler doğmadı
Ne açlar doydu ne bebeler sustu
Çağlayan ırmaklar akmaz oldu virane gönlümde
Ne bir ses ne bir çığlık duyulmaz oldu sağır ömrümde.