Gecikmiş baharımda bir poyraz esti birden
Herkes bir sevdiğini, ben herşeyi yitirdim.
Beklenmedik bir anda çekip gitti aniden
Ben yaşama umudum, cananımı yitirdim.
Battı sanki güneşim, gök karardı aniden,
Ah dedikçe arayıp, soranımı yitirdim.
Bitti artık geçmişim, uzaklaştı yar benden,
Yalnız dün kaldı bende, yarınımı yitirdim.
Beklediğim o şafak, geri döndü aniden,
Hayatıma yön veren pusulamı yitirdim
Asumanda yıldızlar top yekun söndü birden,
Gönlüme hayat veren ışığımı yitirdim.
Sarardı bütün dünya, güller soldu aniden,
Tek çiçekli bahçemde, O gülümü yitirdim.
Sevdiğimin kokusu kayboldu gitti birden,
Her baktıkça şakıyan bülbülümü yitirdim.
Umut dolu dünyama hüzün çöktü aniden,
Ömrümü adadığım sevdiğimi yitirdim.
Sararmadan çiçeğim yaprağı döktü birden,
Onunla kavuşmuştum, benliğimi yitirdim.
Bir sevda abidesi kaybolup gitti birden,
Sevmeye doymadığım sevdiğimi yitirdim.
Her anı ömre bedel rüya bitti aniden,
Bakmaya kıymadığım Efendimi yitirdim.
Kasım KAPLAN
Kayıt Tarihi : 25.3.2010 01:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!