Hazan vurdu şehrimi
Gök yarıldı
Dalga dalda sarsıldı gökyüzüm
Sokak ortasında kaldı
Umutlarım
Dumana boğan sis perdesinin
Patlamasında kayboldu…
Bir küçük evim vardı
Kendime aittir dediğim
Keskin bir bakış saplandı
Yitirdim
Mücadelem yetmedi bir türlü
Tüm cepheleri birer birer kaybetim
Yıkıntıların arasında kaldım
Öğrenmeye çalıştım kalkmayı
Olmadı…
Ne zaman elimi uzatsam
Tutunacak bir el bulamadım
Uçurumlara kadar sürüklendim defalarca
Kaybolmaya cesaret
Kalmaya güç bulamadım …
Yitik bir hayal misali
Dolaştım durdum
Ne varsa kendime dair
Yitirdim
Bir bakışın keskinliği
Bir yüreğin karalığı
Bir sözün depremi
Vurdu
Yitirdim kendimi
Kayıt Tarihi : 14.2.2008 17:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Kelleli](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/14/yitirdim-5.jpg)
Vurdu
Yitirdim kendimi
Şiir baştan sona güzel oturmuş. Son dizeler ise çok çarpıcı ve özet gibi. Kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (2)