Yitirdim Şiiri - Murat Ülkü

Ömrümün son deminde bir güzellik girdi gönlüme birden
Hayat anlamını kaybetti, ben kendimi yitirdim.
Bir ayağım çukurda çıkıp geldi aniden
Ben hayata sarıldım, tek düze yaşamayı bitirdim.

Geldi oldu güneşim, dünyam aydınlandı aniden,
Bitti tüm acılar, pismanlik ve keşkeleri yitirdim.
O oldu geleceğim silindi geçmişim, aşk istedi yar benden,
Şu an, şimdi bugünüm kaldı bende, geçmişimi yitirdim.

Kaybettiğim o srvda, sanki çıkıp geldi aniden,
Hayata küstüren, ölmeyen o aşkı yitirdim
Gönlümdeki tüm duygular şimşek olup çaktı birden,
Ruhumu yalnızlığa sürükleyen karanlığı yitirdim..

Aydınlandı tüm dünya, renga renk çiçekler açtı aniden,
Gül açmayan gönlümde, çalıları dikenleri söküp bitirdim.
Sevginin sevdanın unuttuğum kokusu onunla geldi birden,
Her aklıma geldikçe yüreğimin sızısını yitirdim.

Hüzün olan dünyama, doğdu huzur aniden,
Benimle yaşlanıp yorulan, hasretleri yitirdim.
Kuruyan yüregimde papatyalar açtı birden,
Onu ilk gördüğüm an, biz oldum benliğimi yitirdim.

Ölümsüz bir aşk hikayesi yeniden doğdu birden,
Çürüyüp toprak olan, bitmeyen sevgileri yitirdim.
Kalan ömrü harcamaya değer bir aşk doğdu aniden,
Öpmelere doyamadım, kendimi buldum ama aklımı yitirdim...