Yitirdiklerim Şiiri - Mustafa Yaralı

Rehin alan, Müslüman’a, kâfire,
İnancımı, imanımı yitirdim.
Vakıf oldum, batınına, zahire,
Hayvan gördüm, insan’ımı yitirdim,

Elinden tutardım, en zor gününde,
Can verirdim, birçoğunun önünde,
Önemi yok, yarınında, dününde,
İnamımı, ihsanımı yitirdim.

Muhannetle bağladılar elimi,
Mihnet ile kırdılar da belimi,
Dil anlamaz unutturdu dilimi
Konuşacak lisanımı yitirdim.

Ciğersizler ciğerimi yaktıkça,
Vayvado’lar kazığını çaktıkça,
Hak ve hukuk adalete baktıkça,
İnsafımı, vicdanımı yitirdim.

Bukalemun olanlara arazi,
Sevgi, saygı, aşkı sevda mecazi,
Varsayımlar, sayısınca terazi
Ölçü tartı, mizanımı yitirdim.

Gemim vardı okyanuslar aşırdım,
Yüküm cevher, hazineler taşırdım,
En nihayet, pusulayı şaşırdım,
Sığınacak limanımı yitirdim.

Kimse gelmez yaralının dengine,
Uyum olmaz, ahenk olmaz rengine,
Aklım ermez, insanların fendine,
İrfanımı, izanımı yitirdim.

01.10.2011…Mustafa Yaralı