Yitirdiklerim Şiiri - Kemal Karayılan

Kaybolmuşların dilinden konuşuyorum sana
Kaybolmuş sesler,
Ve yitik zaman..
Teninde Pembe güller topladığım,
O dalgın vakitler kaybolmuş;
Öpücüklerim…
Veya bir de bakmışsın
Ben kaybolmuşum yoklukların ortasında
Nasıl ki; Başım döner,
Şarabın tadıyla silinir zaman,
İşte öylesine yokluklara karışırım ben…
Beklerim zaman geçmez,yosun tutmuşdur, akmaz.
Akrebi,yelkovanına küşmüş bir saat gibi.
Avucumdaki mavi limanda esmez,
Umudumun yelkenini şişirecek rüzgar.
Kurumuş dallarından medet umarım
Oturup gölgesine
Yaşlı bir çınar ağacının…
Öylece beklerim yitirdiklerimi;
Anıları,aşkları,sesleri,zamanı…
…Ve seni! ! !