Yitirdik Sevda Forsalarını

Dize saçlarının kıpırtılı gülüşlerinde
Yüreğin imgelerime kanlı bir düştür
Eylül nakaratlarımda patlar sözlerin
Sende kalacak kanayan tüm güllerim

Gözlerinin deM/inde saydam bulutlar
Çözülür ruhunda halatı gemilerimin
Atarsın zamansızlık demirini denizime
Karlı kışlarımdan baharlarına yürürüm

Doku/Nursun imgelerin rahminde ruhuma
Kin ve nefreti didikleyen akbaba çöllerinde
Senden önce de her şey düş değil miydi ki
Sevda for/salarını yitirmedik mi Akdeniz’de

Yıldızlar biriktirdiğim gece mavisi saçlarım
Utanır güneş müzik harman olur ansız yelde
Sakin bir gölde karınca yutar acıkmış balıklar
Bir buğunun soluğu düşer sonbaharda şiirime

Kan çıtırtıları düşünce geceye çiğ dona dönüşür
Sevdam ek/mek arasındaki kurtlu zeytin yongası
Öfke sağrılarında yetim çocuklar ekmek bölüşür
Seni sevdikçe yürüsün toprağıma ölüm mangası