Yitirdik Gardaş Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

İnsanlık elenir eleğimizde,
Kimseler olmadı dileğimizde.
Ne orda ne burda, yüreğimizde
Yitirdik gardaş! insanlığımızı...

Şu yalan dünyaya kandığımızda
Kendi derdimizle yandığımızda.
İyileri aptal sandığımızda
Yitirdik gardaş! insanlığımızı...

Doğruyu yanlışla yarıştırmışız,
Ne doğru ne eğri karıştırmışız.
İnsanı eğriye alıştırmışız,
Yitirdik gardaş! insanlığımızı...

Kaybettik benliği kaybettik nûru,
Aklımız firarda yitirdik şûru.
Ne söylesek yalan ne sözler duru,
Yitirdik gardaş! insanlığımızı...

Sezâi bulunmaz şer meydanında,
Gel de görüşelim der,meydanında
Kalbimiz kırıktır, er meydanında,
Yitirdik gardaş! insanlığımızı...