umarsızca yasadık hesap etmeden
ruhlarımızda saklı gizi yitirdik
öylece vazgeçtim veda etmeden
alemde bir biz vardık bizi yitirdik
sen çıkmıştın uğramıştın bahtıma
yerleşi vermiştinde gönül tahtına
yüce yüreğimin büyük ahtına
süre gelen derin izi yitirdik
arşı aladan duyuluyor ağıdım
sensiz günüm kara artar eyvahım
masamda gariban divit kağıdım
günlerce yazlarla çizi yitirdik
kıskanırdı hani melekler bizi
kıskandılar sanırım bu sevgimizi
yakıştıyorlardı hani ya ikimizi
şimdi haykırıyorlar sizi yitirdik
sesimiz ruhlara teselliydide
sevgimiz aşkımız besbelliydi de
şimdi bu sessizlik nerden hediye
sesimizden çıkan tizi yitirdik
Kayıt Tarihi : 24.11.2018 00:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Turgut](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/24/yitirdik-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!