gece gökyüzü ve anlamsız gibi duran deniz, ruhun durulmasını beklerken fotograf gibi kalmıstır zihninde oysa ne umutların saklıydı derininde tüm cekiciliginle kendine hapsedebileceğin, derken fırtına kopar ansızın dağılır fotograflar zihninde.....
29.06.2006
İstanbul
Kayıt Tarihi : 16.9.2006 12:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!