Yitirdiğim...inandığım...

Değer verdiğim dostlarım,
Dost sandığım yandaşım
Bir yaprak gibi sararıp düşmekte,
Birer, birer.
Onları bana bağlayan
Bir çıkarmış meğer.
Sevgi dolu yüreğim
Nasırlaşmakta artık,
Olup biten bir ehveni şer
Güzel insanları bozdu
Bu bozuk düzen.
Her şey yapmacık,
Sevgiden yoksun yürekler
Dostluk, arkadaşlık, insanlık
Bir mum gibi erimekte
Tükenmekte güzellikler.
Bu kokuşmuş düzen
Yok etmekte iyi olan her şeyi.
Güzel Ülkemin insanı ahlaki tükenişte,
İnsanlık bir mum gibi erimekte,
Dünya yok olmanın eşiğinde….
…….
Ama;
Yüreği güzel insanlar,
Her akşamın bir sabahı olduğunun
Sevincinde.
İyiliğin, sevginin,
Güzel ahlakın
Bir gün mutlaka kazanacağının
Bilincinde….