Yitip gidene.. Şiiri - Aslı Şahin

Resmimize bakıyorum şimdi..
Bizim resmimize..
Resimdeki yüzler bizler değiliz..
sanki yüzyıllar öncesinin hatıraları gibi..

İçerimdeki seni kaybedebilmeyi diliyorum ilk kez..

Anlayamadığın bir nokta var..
benim de geç fark ettiğim bir nokta..
yüzünü siliyorum böyle sıkıntılı zamanlarda..
sonra geliyorsun..
tekrar alışıyorum..
sonra tekrar siliniyor siman..
her defasında tekrar tekrar alışmam gerekiyor..

Seni ben mi ittim?

Sorular sorular sorular..
soramıyorum yüzüne..

Döndüğünde bıraktığın aslı’yı buldun hep..
hep sana aşık..
hep yanında..

Bunu kanadı kırılmadık tek martı bırakmayana kadar tekrarladın..
şimdi döndüğünde aslı’yı bulabilir misin bilmiyorum..
ben kaybettim çünkü..

Beklemek ne kadar zor ne kadar yıpratıcı biliyor musun?

Bağırıp çağırmak geliyor içimden..
Kızmak küfretmek..
ağzımı açıyorum..
yüreğim diyorum..

Sen hiç böyle bir boşlukta hissettin mi kendini?
Kalbinin olması gereken yerde kocaman bir boşlukla yüzleştin mi?

Kendimi tüketiyorum..
ve buna rağmen BİZ’i ayakta tutmaya çabalıyorum..
canım yanıyor..
canım yanmıyor.. kanıyorum..

Bunca acı..
ah edemiyorum bile sana..
Mahvettin beni.. bitirdin..

Böyle güçsüzken..
yokluğuna böyle alıştırma beni..
yalvarırım..
artık kalkamıyorum..
07.02.2008