bende bilmiyorum, neden bu kadar seviyorum seni,
neden bu kadar çaresizim, neden bu kadar değersiz,
uzaklaşmak çare olmuyor derdime, sızım azalmıyor
imkansızı istemek, kalbime zor gelmiyor.
yitip giden yıllar iz bıraktı yaralarım derinleşti sadece,
teselli olmadı yaşadığım mutluluklar ,
nasır tuttu yüreğim, biraz daha beyazlaştı saçlarım
sabrı öğretti, şükrü öğretti de hayat unutmayı beceremedi.
anlatamazsın seven yüreğe, deymezi kıymet bilmezi,
dinlemez o sadece kalp gözüyle görür,
her atışta adını söyler ritmiyle, sen lanet okusan da,
kader dersin o anlamaz sen defteri kapasan da.
musallah taşında son bulur bu sevda, bende bu yürek varken,
iflah olmaz bu beden böyle severken,
nasıl bir son yazıldı onu yazan bilir elbet,
akıbet belli ama gelde bunu kalbe öğret.
zalimin zulmüne uğramışken bir ömür,
seni ne allah nede kulları görür,
ne kıymetin bilinir ne karşılık verilir,
belki mezarında, bir fatiha ya amin denir.
Tunem Tunem
Kayıt Tarihi : 29.5.2018 02:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tunem Tunem](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/29/yitip-giden-yillar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!