Yitip Giden Şiiri - Ahmet Hamdi Ceylan

Bir kuş uçar, kanadı kırık,
Gökte yankılanır hüzünlü bir çığlık.
Nereye gidersin ey garip ruh,
Gölgede kalmış, solmuş bir tutku.

Bir vakit sevdalar alevdi,
Şimdi kül içinde yitip gitti.
Hayaller bir köşede sessiz,
Rüyalardan geriye ne kaldı ki?

Dünya döner, biz sabit kalırız,
Bir damla yaşla anıları yıkarız.
Gözyaşında boğulan yıllar,
Neden bu kadar uzak şimdi baharlar?

Zaman keskin bir bıçak
Derinden işler, hep acı verir.
Kaç yürek dayandı, kaç yıldız söndü,
Bu yollar bizi hangi sona götürür?

Ey kader, neden böylesin?
Her hikâyenin sonu hüzün mü hep?
Ellerimiz boş, umutlarımız yitik,
Bir dua olur sessizliğin dili belki.