Yitip giden Şiiri - Günan Ülgen

Ölüm, soğuk, hissiz, sessiz …
Beden buz gibi, nefes yol, can yolda,
Sessiz ve tek başına yolculuk,
Ucunu bilmediğimiz bir kapı,

Geride sessizce diz çöken canlar,
Ne kırgınlıklar, ne kavgalar
Anlamsız kalan boş kelimeler
Toprak ıslak yeşil kokulu,

Kokuyu, kavgayı duymayan can
Sessizce diz çöken oğullar kızlar
Gidenin ardına düşen kelimeler anlamsız sorular
Birleştirmek varken neden ayrı durmalar,

Biz elinde büyüdük oysa senin,
Adam olurken öğrendik beyliği
Bize şehri kadını erkeği öğrettin,
Sonra yıllarca susup görmedik, gözlerimizi

Ağabeyim gitmişti sessizce,
Tüm yoksunluk ve gözlerimizin yokluğunda,
Sende gittin, yine gözlerimiz yoktu …
Bir gün buluşacak bile olsak, hakkım helal sana …

31.05.2014, gü, Yitip giden, dayım için ….