Yitip gidecekler yine
Düşer gibi görünür yüreklere
Bu kara günlerde
Çizmelerimi çıkarayım mı?
Kirlenmesin sedye
O can pazarı içinde
Soma cehenneminden sağ çıkmış
Bir madencinin tertemiz sedyeye
Kirli bir şekilde yatmaya
Gönlü el vermeyince...
Bitmiş yorgun acılı bir babanın
Ayağındaki kara lastikler
Görünür ülkenin her yerinde
Güzel öldüler der bir ses
Yüreklere su serper kendince
Nasıl güzel ölünür soralım
Gruzu faciasında yiten
17 Mayıs 2010 tarihinde
Gelik'li otuz madenciye
Yukarıda açlık var aşağıda ölüm
Ölüm olasılık ama açlık kesin diyen
Zonguldak'lı işsiz gence...
Gözler çevrildi şimdi
Bu corona, bu kabusunun ortasında
Kapısına getirttiği iki üç parça yiyeceğin
Evin her köşesini,
yastık yorgan altlarını arayıp
Parasını bir türlü bulup getiremeyen
Mahcup şekilde boynu bükük
Birini geri getisen olmaz mı diyen
İhtiyar nineye, dedeye
Sanma ki çare bulunur dertlerine
Yitip gidecekler onlarcası gibi
İnsanlığın karanlık dehlizinde...
Muharrem Akman
29/03/2020 Zonguldak
Kayıt Tarihi : 1.4.2020 00:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!