Yitim Şiiri - Necdet Arslan

yol olsa arka zaman viran yorgunluk
çoktan doğdum kurşun atımı acı bilemem

çevirdim yüzümü sen güneşin müjdecisi
dönüş en sonunda seyrek adımlı suçlar
avlu dalgın yığıntı harflerle yazılmış ad

unutkanlığı mı konuşalım
yoksunluk istemem yüzüstü bırakırlar
hâlâ ölü sözcükler hâlâ külü savrulmuş akşam

ah sılam,dikenli tohum
sevda olmasın zambak sökülsün kumaştan
anımsatsa ya biri hangi güz
hangi kağnı hangi ömür

kollar düşmüş köz gülün yoldaşı
gitsin kaynaşma ay maviyi düşürsün diline
uzunca bir sağanak
biraz dip tütünü peşinden
unutkan çocukluğum