Yitiklikten aslaa Şiiri - Servet Balıbey

Yoruldun mu Zavallı
Sözcüklerin aşığı
Yazdık bide konuştuk
Hala dümdüz aşağı
Geldiğimiz nokta ki
Bir ayrılık kavşağı
Erkeksen çık yukarı
Yoksa dümdüz aşağı
Sağa sola hiç gitme
Sağ bir zalim konağı
Sola Bakınma bile
Sol yalnızlık durağı
Yukarıya Koşamam
Aşağısı iğreti
Bu neyin sınavı ki
Nerde doğru öğreti

Yama tutmaz kalıbı
Aynı kökten değilse
Kök bir bağdaştır asla
Yitik varlıktır asle
Asıl olan odur ki
Kayıp yitikler malum
Aşağıya inerken
Yitik der benim doğrum
Benim der tüm Doğrular
Yolunda tüm hayatlar
Endişe ne hiç bilmez
Yukarı aşağılar
Doğru diye eğriye
Altları yüksekliğe
Takas edipte gider
Tüm temizi kirliye

Etme eyleme derken
Yitik asle çok uzak
Mesafe katlanıyor
Yitik kanma bu tuzak
Sana tuzağı kuran
Bir başka yitiktir bil
Gitmeyi bırak artık
Sen gitmeleri yitir
Yitir benlik sevgisi
O kalbindeki nefsi
Sen asıl oldukça bil
Döneceksin tam tersi
Doğru ya Döneceksin
Yitik kavuşacaksın
Seni sen eden aslin
Elinden tutacaksın
Ereceksin kemale
Bir Bütün olacaksın
Yitik kayıp aslınla
Bir ASIL olacaksın