YİTİK ZAMAN
Paşa konaklarının
Eskitilmiş şöminelerinde
Yakılmış sevdaların
Ve şiir kitaplarının
Alevi yükseliyor,
Birazdan kül olacak aşk
Yan yana sükun edecek şiir ile
Oturup konaklarda
-şömine karşısında-
Şaraplar içildi ak ve kızıl
Kan tadında ılık ve acı,
Kuşkusuz böyle hoyrat
Olmasaydı kış rüzgarı
Elbet kavuştururdu
Yar bağrından
Yaralı kalbe
Derman olan ilacı..
Ey ölüm
Yeter ortalıkta dolandığın
Göz kırpmadan can aldığın
Dur,dinlen biraz
Dinsin bu kahreden acı...
Ey arsız ölüm,söyle
Kimin hesabına çalışıyorsun
Mazlumlara kinin niye
Makus bir talihtir
Çağlardan beri sürüp gelen
Ölüme götürür insanı
Bu derin sancı....
Kayıt Tarihi : 10.11.2017 16:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!