Yitik Umutlar Şiiri - Ahmet Komşul

Sıratında geçtim ümitlerimin
Yamaçlarına dayandım
Hesabını verdim sürgündeki yıllarımın
Dağınık duygularımın
Bana gizli düşüncelerimin
Karanlığa büründü bulutlar yine
Buğulandı gözlerim dağların eteklerine
Alev alev çiseledi yağmurlar tenime
Musalla taşına dokunan bir buse kadar sıcak
Gözlerde biriken damlalar gibi ıslak
Gönlümde ılık bir nefesin yer ettiği
Sıcak kaldırımlar
Yalın toprağın yanık sesi
Sen kaldırımların yitik şehri
Yitik umutların beklentisi
Bense kaldırımların doğurduğu çocuk