Yitik Ülke Şiiri - Hilmi Aydan

Yağmurlardan önce,
Kırsal bir yüzüm vardı
Fakat yağmur dinince
Bu kent yüzümde kaldı
Sonra tanıdım kenti,
Kenti ve ihaneti

Rüzgarlar geçti penceremden
Perdeleri örttük,kapıları kapattık
Ve bir daha,
Gökyüzüne özgürce bakamadık
Sonuç;
Kendinden kaçış ve uzaklaşma
Alnımıza kazındı; Yabancılaşma

Şimdi;
Senin yaşadığın kentlerde betonlar örter göğü
Sen o eski sen değilsin
Bu parklarda oturma,
Bu sokaklarda gezme
Yürüme dur! ........
Gözlerini ovuştur
Bu kent sevmiyor seni
Kanar artık bu yara
Bu kenti terk et
Ve o yitik ülkeyi ara