Yitik tutkular kentine Şiiri - Cengiz Demir

ben o kentin o sokagında degil
yeşil yagmurlarında dogmuşum amanosların

akdeniz in acımtırak kokusu
sinmişken saçlarının karasına
ben sana bir mevsim degil dört mevsim vurulmuşum
özlemine gizlendigim ANTAKYA da

tarihin tül perdesinden bakar
sırtımda taşıdıgım kentim gözleri
kör dokunuşlarıyla çıkartıp
kartpostallarca sorguluyorum
masama serdigim yitik kenti

ben sende bir kere degil
her akşam üstü doguyorum
kayıp tutkumun kayıp kenti

olur ya
biter birgün herşey
şafagın bir vakti
biter tuzlu yanı denizlerin
özlem biter
siner hüznü gölgelerin

bitmez
yüregimin enginine sürdügüm
yorgun yolu ASİ nin

ben o kentin o akşamında degil
varoşların gün agartılarında dogmuşum
fakir.....
aç........
çıplak....
yüregimin sürgününe çıkmışımda
büyümüşüm düşlerimin gizlisinde
bir baştan bir başa keşfetmişim
yollarımı acılarımla yalınayak

gözlerim caddelerine mühürlü
allı yeşilli akşamların hala cüzdanımda
ÖZLEMİMİN ORTA YERİ ANTAKYA.....

23 mart 1998