Yitik tarihimin adısın
ölmem mi gerek sana, nedir önüne koyduğun engel.kanlar sıçrıyor beynime sen misin bu.insan bir evladı için diğerinden vazgeçer mi.hem de elle tutulur tek bir nedeni yokken baba.sen kim için kime sırt döndün.o benim bir tek doğurmadığımı neden kılıp benim gönlümü bin yerinden böldün.
Eflatun özlemlerle kuşattın ömrümü.meğer hep bir yerlerde olduğunu bilmek ömrümün dama taşı misali güçlü kılıyormuş beni.şimdi yoksun.bundan sonrada hiç olma.sende aşık olduğum ne varsa bir, bir öldürüp yerlere bıraktım.hatırlar mısın ben senin rüyanı bilirim derdin ya hep.babam bana ‘Allah yardımcın olsun ‘dediği günden beri baba, ben rüya görmeyi de bıraktım.
Şimdi sende kalsın son akıttığım iki damla göz yaşım.bağrında bana dair nelerin var bilmiyorum ama bir şeyler varsa da almadan gidiyorum.çünkü ben seni hissedemeden geçirdiğim her bir gün ile tarihimi kaybediyorum.üstüme saldığın soğuk ve aheste günler olsun senden son can acısı.biliyorum tüm hücrelerimde hissettiğim yokluğunun üşümeleri hiç geçmeyecek.tek bir gülen bakışınla sımsıcak olan ruhum bir daha hiç öyle sıcacık ürpermeyecek.
Pireye kızıp yorgan yakmaktı seninki.yak tüm yorganlarını.tek bir şey bırakma kendine ısınacak; çünkü inan bana baba bundan sonra senin yüreğinde en az benimki kadar üşüyecek ve bir gün gelecek o yüreğin yitip gidenin kim olduğunu idrak edecek.
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış