Ben yitik talihli bir çocuk,
...ve kader arkadaşım Menekşe.
Bir ayrılık akşamı yeryüzüne gönderildik.
Ben yürek yangını bir vahaya,
O ise,kuşların ninniler söylediği,
Yağmurun serinlettiği,
Çimenlerin müşfik elleriyle okşadığı yemyeşil bir yamaca.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta