Yitik Şiirler ve Talipleri

“uzun uzadıya bir muhabbetti sokaklar”
bakire romana
atılmış ilk tohum
ne zormuş kardeşim
eldeki her kaleme benim demek
platon görse halime güler
puşkin mi?
–şaşırmaz herhalde

oturdum masaya
sağımda rahmetli Oğuz ağbi
karşımda Rıza
solumda bir tutam metafor
Saramago
elimde virgül
bir ünlem
–ki desteden çektim
buyurgan bir nokta
iki nokta üst-üste
ve
“körüm” demeye bir konuşma çizgisi
rest çektim floş yapmıyormuş

işte bu bizim Rıza
işine geldiğinde iğne deliğinden bile geçer
–gördüm de oradan
bir şişe köpek öldüren
bir kaldırım gülü
sordum oda kırmızı

Oğuz ağbi mi yoktu tabi
gelseydi hepimiz korkardık
alışamadık ya
dağıtıyoruz kartları
az anasının gözü değildi hani
işi yokuşa sürer keçilik ederdi

duysa söylediklerimi
Saramago
tefe koyar beni
bir lafı ile
adama kendini tokatlatır

bir kalem davası
gel de kazan
bir kalemden,
bir de kalemle
önce blöf,
sonra kural
“körüm” dedim
susunuz.