Yitik Sevdam-2 Şiiri - Süleyman Karacabey

Bir Ekim günüydü sahilde gezinirken ağır ağır
Son baharın hazan vaktini yaşarken mevsim
Deniz dalga dalga vururken limanlara
Martıların kanat çırpışları arasında
Deniz kıyısında hüzünlü gözlerle buldum seni
Saçlarına desen olmuş kahverengi gözlerin
Buğday tenin gül pembe yanakların
Buldum Yitik Sevdam evet bu sensin
Kim bilir ne zamandır buradasın bilemem
Dalgaların hoyratlığında sen gül tomurcuğu
Geri verdin unutulan duygularımı Yitik sevdam
Biliyormusun sevdan bana kimlik oldu artık
Sensiz denizin asi mavisine tutuldum
Acılarla dolu yakamozlarda aradım seni
Yüreğimde kardelenler açtı sensiz günlerde
En soylu sevda türkülerini söyler oldum
Umuda yeminli bakışlarla baktım yıllarca
Göz yaşlarımı saçına toka diye taktım
Yıllar yılı kartal kanadında aradım seni
Kahve gözlerin, uzun kahve saçların gülüm
Sensiz geçen her günümde hayalim oldular
Göz yaşlarımı rakı kadehlerine doldurdum
Hasreti sensin diye içtim yudum yudum
Yıllar yılı hep seni bekledim durdum
Bazen bir barda bazen deniz kıyısında
Hep senle senin hayalinle içtim rakımı
Sigaramın dumanında binlerce aah gizli
Kum taneleri şahidim olsun bir tanem
İnan çok seviyorum gülüm seni
Bir kez olsun fısıltı gibi dökülsün dudaklarından
Yazılmamış melodi notasında,aşk türküleri kadar içten
Seviyorum gülüm seni ben taa yürekten.