Yitik Sevdaların İzinde

Geceyi serdim önüme, yıldızsız, sessiz
Yürek, gam yüküyle ağır, gözler nemsiz
Bir rüzgâr esti uzaklardan, getirdi seni,
Meçhul düşlerde gezdim, vuslatsız, dilsiz.

Bir kuş uçtu semadan, kanadı kırık
Söyleyecek sözü yoktu, içi keder dolu
Varlığın bir hayal, yokluğun bir sır
Ben seni sevda sandım, oysa sen yoktun.

Gölgeler iç içe geçti, zamana inat
Yarına dair ne kaldıysa silindi bir an
Duvarda asılı eski bir aşk masalı
Ben sustum, yalnız kaldım, sen kayboldun uzakta.

Her adımda biraz daha düştüm dibe
Toprak, bağrında saklar en gizli sırları
Bir ağaç yaprak döker, hatıralar dökülür
Ben sana uzanırım, sen bana dönmezsin.

Gecenin kalbine düşen bu keder niye?
Her hece, her dize, bir yara, bir ağıt
Ömrün son baharında, yitik sevdaların izinde,
Ben seni özlerken, sen sessizce unut.