Yitik Sevda Şiiri - İsmet Erdal

Her sabah
Yeniden
Sana adanmış olarak doğrulurum hayata
Ve her seher
Kabzasından sıyrılarak aydınlanır ufuk
Bir başka tazelenir umut
Bebeksi heyecanlar sarıp sarmalar sevdamı
Kan yürür de damarlara
Deli eder adamı

Bin bir hokkabazlık peydahlayıp ardından
Yararak en ücra köşelerini yüreğimizin
Nice nevres hülyalar depreştirir
Sonra döner gelir bir bir
Oturur hoyrat gönlümün baş köşesine

Sivrilmek adına aşınır düzlerimiz
Yalçın kayalar bağrına
Açılmağa yüz tutmuş kekik sevdalar peşi sıra
Bir yığın sekmeler ardından
Gelir huzura
Boy verir
Bel büker
Etek öper
Kurulur sıra sıra

An gelir
Yine de döneriz topuk üzre
En kuytularına alaca düşlerin
Nice ak türküler tımarlanmıştır koynumuzda
Nenemin masalından uzak
Çakar almaz sözler ezberletseler de bize
Yiğitçe bir kıyamdır bizimkisi
Ağyara pey vermek niçün
Yalın kılıç olsak da bileniriz
Gökçe sevdalar terkisinde
Adı kara sevda olsa bile
Kan revan içre
Ama erkekçe
Bir böyle davranmak yakışır bize)

Varsın olsun ne ki hissemiz
Bu dünyada bir iki etmedikten sonra
Varsın bize kalsın
Yarım yamalak duygular çıkınından arta kalan
Varsın en acımsı sözler düşsün payımıza
Ayrılık
Hasret
Dahası
Gurbet
‘Bütün cefaların yığarak gelsin üstümüze’
En sivrilmiş uçlarıyla dağlasın yüreğimizi
Kan çıkarsa vallah n’ola

Hey benim, can ötem candan ötem,
Şu ki iyi bildiğim
Bir böyle imtihandır bizimkisi
Cefalarına ömrün
Kaygılar tımarlamıyorum artık
Üstelik sen varsın sen
Vardan da yoktan da ötede varsın üstelik
Gerisi n’olsun.