Yitik Sevda Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

Bir şehrin, gece sessizliğidir üstümdeki.
Üşüyorum.
Bir elem, bir acı, düş yaşlarıdır /gözlerimdeki yaşım.
Sevmeyi yitirdim ben/sevmeyi.
Yaşadığım, kaybolmuş bir şehrin, loş tenha sokaklarında.
Ve şimdi,
Yitik bir sevdanın, acısıdır yaşayan içimdeki…

Ne arıyorum ben.
Şu ıssız sisli gecenin, sırlı sokaklarında,
Yapayalnız, gezerken…
Aradığım,
Yitik bir sevdanın, yaşanmış anıları’ mı acaba.
Yoksa,
Yeniden yaşamak mı geçmişi, anmak’ mı yoksa hatıralarımı
Sissli bir gecenin, domndurucu soğuklarına rağmen.
Ne arıyorum sokaklarda.
Ne arıyorum,
Şu sisli soğuk gecede şehrin ıssız tenha yerlerinde,
Ellerim, ceplerimde yürürken,
Ne arıyorum acaba.

Oysa biliyorum.
Kaybolmuştur, yitiktir benim sevda dediğim birilerinde.
Çoktan unutulmuş biriyimdir, çoktan gönülden uzağımdır şimdi.
Ama olmuyor işte,/benim için olmuyor.
Kahrolsun.../kahrolsun,
Silip atamadığım anılarım var çükü içimde…

07 Ocak 2014