Aynı dünyanın,
ayrı kutuplarıydık...
doğa ve tanrı elele verip
buluşturdu bizi aynı kavşakta,
kavuşmamız adına...
ne kadar lütuf gösterdiyse
doğa ve tanrı...
kopmamız için
o kadar çaba sarfetti
dostlarımız...
haldan bilmeze,
ihanetçiye,
diktatöre
çıktı adımız...
çetrefil döngülerde
zencefil tadında(ydı)
korsan,
yitik sevdamız...
Kayıt Tarihi : 18.3.2008 11:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!