Yitik Seneler Şiiri - Uğur Oğuz Şahin

Ağlama
Yolun sonu değil
Ağlama
Bu ölüm değil
Gözyaşların boşa akmasın
Bu sitem niye
Güvenim kalmadı deme kimseye
Bu kâinat durmadan dönecek
Birileri inecek birileri binenecek
Sevgi ise hep alıp verilecek
Hep yüreklerde gezecek
Bazen hayal etmediğin
Şeyleri yaşayacaksın
Ya da yanacaksın kutup soğuklarında
Kimi zamanda biri yanında
Yandım anam diyecek
Yıldızlar eskisi gibi göz kırpmayacak
Gökyüzünü alaca bulutlar kaplayacak
Gözlerin maviye hasret kalacaklar
Biliyorum yine canın sıkılacak
Kuşların gelip geçişini fark etmeyeceksin
Rüzgârlar yine bildiği gibi esecek
Belli ki
Fayda yok hiç bir teselliden sana
Yağmur uzun zamandır yağmıyor diyeceksin
O zaman kendin ağlamayı deneyeceksin
Ve ağlayacaksın sessizce derinden
Sonra da boşluklara haykıracaksın
Avazın çıktığı kadar
İçindeki ulaşamadıklarını boşaltacaksın
Bazen kaderin zulmettiğine
Kendini inandıracaksın
Ne zaman bir haksızlığa yenik düşürülsen
Acaba deyip
Pişmanlıklara sığınacaksın
Daha da ileri gidip
Kendinle itiraf hesaplaşmaları yapacaksın
Ve öyle bir an gelecek ki
Geçmiştekilere hakkını teslim edeceksin
Dönebilirsen eğer durup şöyle bir geri
Hele dön dönde bak gör
Utanma
Yaşadığın geçmişi geçmiştekileri
Ve kaybolan o yitik seneleri...