Yitik Şehrin Koca Çınarının Yaprağı

Bir tarafta sonbahar, bir tarafta koca çınar,
Bir tarafta asırlık buhranlar, bir tarafta bakan gözlerdeki ihtimam.
Bir tarafta derûni sessizlik,
bir tarafta nargile kahvesindeki bigane hayatlar.
Ey arş-ü ferşe bağlayan koca çınarın dalında sallanan son yaprak!
Senin düşmeni beklerim heyecanlı sabırlarımla,
Yitik şehrin nâmütenâhi hayallerine dalıp dalıp çıktıkça...
*****
Sevgili yaprak;
o kurumaya yüz tutmuş sarı halinle,
ve kahveliğinle yere döne döne inişini bekliyorum sakince.
Düşüncelerimin istinad duvarlarına dayanmışım ben şimdiden.
Yitik şehrin koca çınarının kurumuş yaprağının
damarlarında dönen devrin vedahi devranın içinde nüveleşmiş
geleceğe ümit dolu, azimli, ısrarlı ve inançlı duruşları beklemekteyim
dop dolu özlemlerimle.
*****
Her yiten şehrin koca çınarı,
her koca çınarın düşen son yaprağı,
lisan-ı hâl ile, camdan gökdelenlerin içindeki
plastik neslin yaşadığı modern kentin
yavrucuklarına bırakmıştır deveranı.
İniyorum aşağılara doğru derinlere,
acıyorum ölümle öpüşmeyen beyinlere,
üşüyorum, ölüm iliştirilmiş dirilişlerimle,
zifirdeki kıvılcımı görüp hayata eriyişlerimle,
dalga geçiyorum oynadığım panzehirlerimle.
Ve uçuyorum haydan gelip huya gitmeyen
lay-lay-lom-lara eğreti sohbetlerimle...

ahmed emin fidan
01/11/2009 Balıkesir